Óhagstæður samanburður fyrir höfuðborgina

Það bætir án efa geð fólks að hafa góða útivistarmöguleika á grænum svæðum nálægt heimili sínu. Í þessari rannsókn er talað um innan við 1 km. Væntanlega er það m.a. hreyfingin sem fólk stundar á græna svæðinu sem skiptir máli en það er örugglega margt fleira. Einhver benti t.d. á félagslega stöðu fólks.

Því miður er samanburðurinn á aðgengi að grænum svæðum óhagstæður fyrir okkur á höfuðborgarsvæðinu í samanburði við hin Norðurlöndin. Það sýnir sig nefnilega að fjarlægð í græn svæði er meiri á höfuðborgarsvæðinu að meðaltali heldur en í öðrum borgum á norðurlöndum. Hér höfum við haft þá stefnu að útivist er eitthvað sem menn eiga að stunda eftir að hafa ekið allanga leið til að komast þangað. Heiðmörkin og "Græni trefilinn" er því marki brennd. Í stað þess að græða upp borgina, umferðareyjar, bílastæði og helgunarsvæði stofnbrauta hefur skógrækt verið stunduð upp til heiða.

Talið er að yfir 50% af byggingarlandi á höfuðborgarsvæðinu sé lagt undir vegi, götur, bílastæði, helgunarsvæði stofnbrauta og allt sem tengist bílnum. Restin er frekar gisin byggð sem er látin teygja sig yfir mestan afganginn af byggingarlandinu. Það sem eftir er fær að vera græn svæði.

Almennt séð virðist byggð á Norðurlöndum vera þéttari en hér en hún skilur eftir sig meira af grænum svæðum milli hverfa en hjá okkur og þess vegna er að meðaltali styttra í græn svæði og útivist. Við eyðileggjum með öðrum orðum meira af náttúrulegu umhverfi okkar til að koma fyrir færri íbúum en nágrannar okkar á Norðurlöndum.

Græn svæði bæta geðgæði

Taktu lestina - það er öruggast

Það er skiljanlegt að þetta hljóti athygli þar sem atburðurinn náðist á mynd og þetta er spennandi frétt. Maður skilur það að móðurinni líði illa eftir andartaks andvaraleysi, sem gat skilið milli lífs og dauða. En gefur þetta rétta mynd af þeim hættum sem fylgja umferðinni?

Lestir og almenningssamgöngur eru öruggustu ferðamátar sem völ er á. Slys og dauðsföll eru miklu færri meðal farþega almenningssamgangna en þeirra sem ferðast í einkabíl sama á hvaða mælikvarða það er skoðað, á fjölda ferða, á ekna km eða á tíma sem eytt er í ferðir. Samkvæmt upplýsingum á vef "Hagstofu" Ástralíu virðast um 25 gangandi vegfarendur hafa látist í lestarslysum árið 2007. Þetta sama ár létust samtals 1.361 vegfarendur í ýmiskonar umferðarslysum í Ástralíu, langflestir í bílslysum.

Þennan dag, sem þetta slys varð á brautarteinunum má gera ráð fyrir því að um 3-4 einstaklingar að meðaltali hafi látist í bílslysum í Ástralíu. Fjöldinn sem slasaðist alvarlega í bílslysum gæti hafa verið um tífaldur sá fjöldi. Myndir af bílslysum nást oft á eftirlitsmyndavélar en eru ekki sýndar því þær teljast ekki frétt. Kannski er skýringin sú að gangandi vegfarandi hafa mannlegt útlit. Það er ekki eins auðvelt að ó-persónugera þá eins og bílstjóra og farþega í bíl sem í venjulegri umræðu kallast bara "bíllinn" en ekki "bílstjórinn".

Ótrúlegar myndir af háskaför smábarns