Strætó hentar illa í dreifbýli

Staðahverfi virðist full dreifbýlt miðað við 1.170 íbúa á 38 ha lands (31 íbúi/ha) til að halda úti tíðum strætó samgöngum. Þjónusta á hálf tíma fresti þykir ekki óeðlileg þegar svo er bæði á Íslandi og í nágrannalöndum okkar. 

Þetta er auðvitað leiðinlegt fyrir íbúa Staðahverfis. Lítil endurnýjun virðist hafa orðið í íbúasamsetningu í hverfinu sem má sjá af því að nemendum í grunnskólanum í hverfinu hefur fækkað mikið í gegnum árin. Þarna hefði þurft að koma til öflugri endurnýjun. Líklegt er að íbúarnir í svona dreifbýlu hverfi með háu hlutfalli af sérbýli nýti sér almenningssamgöngur litið og að flestir keyri.

Að mínum dómi hefði verið æskilegra að þétta þetta hverfi og sleppa t.d. íbúabyggðinni í Úlfarsárdal í staðinn. Núna situr borgin uppi með að þurfa byggja nýtt hverfi með nýja innviði og nýjan grunnskóla í Úlfarsárdal en í staðinn hefði verið hægt að þétta byggð í Grafarvogi,  nýta innviði þar og skapa betri þjónustu fyrir íbúana t.d. með tíðari strætóferðum.

Til dæmis hefði mátt byggja sunnan við Korpúlfstaðaveg frá Egilshöll að Úlfarsá á um 150 m breiðri ræmu og taka af golfvellinum sem því nemur. Það er um 20 ha svæði sem hefði verið hægt að leggja undir nýja byggð.

Gefast upp á að nota strætó

Það sem er ekki sagt

Það sem er oft áhugaverðara í fréttum er það sem er ekki sagt og það er líka athyglisvert að fjölmiðlamenn spurja sjaldan eða aldrei gagnrýninna spurninga.

Hér ræðir Sigurður Hannesson aðeins um Reykjavík og er það líklega partur af komandi sveitarstjórnarkosninum. Það sem Sigurður sleppir að segja er að skatttekjur á íbúa eru líklega hærri í sumum nágarannasveitarfélögum Reykjavíkur eins og t.d. Garðabæ og Seltjarnarnesi en þjónusta þó lakari þegar á heildina er litið. Þá sleppir hann að segja frá því að Garðabær hefur líka tekið innviðargjald og það án nokkurar Borgarlínu. Hækkar ekki innviðargjaldið í Garðabæ líka byggingarkostnað? Hálfsannleikurinn er að jafnaði bestur er það ekki. 

http://www.si.is/frettasafn/innvidagjald-reykjarvikurborgar-haekkar-byggingarkostnad

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2018/01/24/gjoldin_3_65_milljonir_a_einbylishus/

"„Við ger­um þetta nú til dæm­is þegar í Urriðaholt­inu. Við semj­um við land­eig­end­ur um að leggja eitt­hvað til upp­bygg­ing­ar í hverf­inu. Það eru frjáls­ir samn­ing­ar,“ seg­ir Gunn­ar.

Innviðagjöld í Urriðaholti séu um 790 þúsund á íbúð í fjöl­býli, um 1.244 þúsund fyr­ir raðhús og 3,65 millj­ón­ir fyr­ir ein­býli."

Skattarnir aldrei meiri

Þriðja eða fjórða greinin um þetta rugl

Hvenær ætlar Mogginn að vera með umfjöllun um þetta efni sem er í jafnvægi og tekur á öllum sjónarmiðum?

Sennilega aldrei.

 

 

Púðarnir ekki á réttum stöðum

Málum snúið á haus

Þessi umfjöllun um púðana er tilkomin vegna sveitarstjórnarkosninganna núna í vor og er partur af baráttu Olafs Guðmundssonar tæknistjóra Eurorapp fyrir Sjálfstæðisflokkinn í borgarstjórn. Hér og í hinum greinunum er rætt um hraðahindranir eins og þær séu eingöngu í Reykjavík en ekki öðrum sveitarfélögum. Þetta er gamalkunnugt ráð. Mogginn er hér í hlutverki sínu sem kosningavél Sjálfstæðisflokksins. Það eru auðvitað alveg jafn margar hraðahindranir í öðrum sveitarfélögum í sambærilegum götum og strætópúðarnir eru líka notaðir þar.

Enn hér er málum snúið á haus eins og svo oft í málflutningi þeirra sem vilja að einkabílinn njóti forgangs fram yfir alla aðra samgöngumáta. Afhverju eru hraðahindranir settar? Þær eru aðallega settar af tveimur ástæðum.

Í fyrsta lagi vegna þess að íbúar biðja um þær vegna þess að þeir vilja ekki að óábyrgir bílstjórar sem aka of hratt drepi börnin þeirra á næstu gangbraut.

Í öðru lagi eru þær oft settar að áliti lögreglan sem neitar að samþykkja lægri hámarkshraða nema að það séu settar hraðahindranir.

Í þessari frétt er líka notað myndefni frá stað í Ánanaustum sem er með þriðju ástæðuna. Hraðahindranirnar í Ánanaustum voru settar til að koma í veg fyrir kappakstur og spyrnur að nóttu til sem olli bæði hættu og hávaðatruflun hjá íbúum í nágrenninu.

Ef bílstjórar mundu aka undir hámarkshraða og af ábyrgð mundi ekki þurfa neinar hraðahindranir. Málum er að því leyti snúið á haus að í stað þess að agnúast út í orsökina sem er of hraður akstur er sjónum beint að afleiðingunum sem eru hraðahindranirnar. Ef þær væru ekki væri afleiðingin ekki skemmdir á bílum sem aka of hratt í hraðahindranir heldur látnir og alvarlega slasaðir vegfarendur. Í þessari umfjöllun sem og margri annarri er ekki minnst á ábyrgð bílstjóra.

 

Það er svo sem hægt að fækka hraðahindrunum með endurhönnun og þrengingu gatna og væri það að mínum dómi oft betri kostur en vissulega mun dýrari. Síðan gæti ríkið auðvitað girt sig í brók og haft alvöru umferðareftirlit. Ríkið vill það hinsvegar ekki. Síðustu ráðherrar samgöngumála hafa allir staðið gegn hækkun sekta og ekki viljað leggj aaukið fé í umferðareftirlit og því er það rekið sem fjársvelt afgangstærð. 

Skapa hættu og hafa lítinn tilgang

Varúð - kosningar í nánd

Ólafur Guðmundsson er sjálfstæðismaður og rekur nú harðan áróður gegn meirihlutanum í borginni í aðdraganda kosninga vegna umferðarmála.

Þessar strætópúðar eru víða notaðir í öðrum sveitarfélögum. Í fljótu bragði man ég eftir svona hindrunum á Seltjarnarnesi og Kópavogi og eru þær betri fyrir bæði strætó og einkabíla heldur en venjulegar hraðahindranir. Þær gefa góða raun í að hægja á umferð og auka öryggi skólabarna og annarra sem fara yfir götur. Það er rétt að margir ökumenn sveigja á milli þeirra en það virðist litlu máli skipta. Að strætópúðarnir valdi auknum útblæstri eða aftanákeyrslum meira en aðrar hraðahindranir er alveg ósannað og fjarskalega ólíklegt. Þvert á móti þá virðast þær betri en flestar aðrar hraðahindranir fyrir alla vegfarendur, nema kannski Ólaf.

Hraðahindranir eru settar niður vegna þess að bílstjórar aka hraðar en leyfilegur hámarkshraði. Þær eru nær alltaf settar niður að kröfu íbúa í grenndinni sem vilja ekki að óábyrgir bílstjórar keyri niður börnin þeirra eða aðra gangandi vegfarendur.

Það er alveg rétt að fræðilega séð væri hægt að halda ökuhraða ökumanna innan marka með auknu hraðaeftirliti en ríkið vill ekki leggja lögreglunni til fjármagn til að sinna hraðaeftirliti þannig að það er tómt mál um að tala að nefna það sem lausn. Það væri náttúrlega hægt að taka þennan kaleik af lögreglunni og láta það í hendurnar á eftirliti sem mundi vinna vinnuna sína og ná árangri með færanlegum hraðamyndavélum en það er ekki pólítískur vilji til þess. Áhugi stjórnvalda á að framfylgja umferðarlögum á landinu virðist satt að segja næsta lítill. Því til sönnunar má benda á að sektir eru hlægilega lágar fyrir flest umferðarlagabrot og hafa ekki hækkað áratugum saman. Lögreglan hefur ítrekað tjáð sig um lágar sektir og sagt að það taki því ekki að standa í þessu sektar veseni fyrir klink.

Sveigja á milli hraðahindrana

Kosningar í nánd.

"Stefnt er að því að ljúka deiliskipulagi í Vetrarmýri í Garðabæ á næstu mánuðum og hefja þar framkvæmdir við fjölnota íþróttahús með yfirbyggðum knattspyrnuvelli í ár."

Það eru nefnilega kosningar í nánd og það þarf að eyða og spenna í þágu spriklara á kostnað skattborgara. Fyrir síðustu sveitarstjórnarkosningar voru það veitingahús fyrir golfara sem var kosningamálið.

Nú rísa frjálshyggjumenn uppá afturlappirnar - NOT. Er það bara eyðsla í hjólastíga, almenningssamgöngur og sund sem er þyrnir í augum frjálshyggjumanna? Einhvernveginn finnst mér þeir ekki sjálfum sér samkvæmir.

Vilja byrja sem fyrst í Hnoðraholti

Gölluð grein hjá Frosta

Grein Frosta er að því leyti gölluð að hann heldur bara fram kostnaðinum við Borgarlínuna en reiknar ekki með kostnaðinum við þá miklu uppbyggingu gatnakerfisins sem Borgarlínan leysir af hólmi að töluverðu leyti næstu 20-30 ár.

Kostnaður sem hefur verið áætlaður fyrir Borgarlínuna eru um 70 milljarðar miðað við hraðvagnakerfi um 58 km í allt. 150 milljarðarnir miðast við ef allt kerfið yrði léttlestarkerfi sem sveitarfélögin eru nú þegar búin að afskrifa. Líklegast er að fyrsti áfanginn verði kannski á bililnu 25-30 milljarðar og mundi falla til á nokkrum árum.

Samsvarandi kostnaður sem hefur verið nefndur fyrir allar fyrirhugaðar stórar framkvæmdir í vegamálum á höfuðborgarsvæðinu er um 150 milljarðar eða meira. Tafatími í umferðinni yrði samt meiri án Borgarlínu þrátt fyrir tvöfaldan kostnað. Frosti nefnir náttúrlega ekki að kostnaður er um helmingi hærri fyrir vegaframkvæmdirnar heldur en fyrir Borgarlínu. Það virðist reyndar vera sameiginlegt hjá flestum sem agnúast út í kostnað við Borgarlínuna að þeir virðast alveg sáttir við að eyða tvöfalt hærri upphæð í fleiri vegi og gatnamót.

Hvor leiðin sem verður valin þá dreifast útgjöldin á kannski 20-30 ár. Væntanlega verður farin blönduð leið og við eyðum kannski 70 milljarða í Borgarlínu og aðra 70 milljarða í vegaframkvæmdir á næstu 20-30 árum.

Svo sleppir hann auðvitað að fjalla um einkaneysluna sem sparast við að velja Borgarlínu fremur en ýtrustu vegaframkvæmdir næstu 20-30 ár. Þar eru bílarnir og bílastæðin kannski svipað háar upphæðir. Ef maður ætti að giska hleypur sú upphæð kannski á hundruð milljarða króna hvort um sig á þessu tímabili.

Fljótlegt dæmi: Ef annað hvert heimili sparar einn bíl í 30 ár eru það um:

3 bílar m.v. 10 ára afskriftartíma/2 (annað hvert heimili) = 1,5 bílar á heimili * 4 milljóna verð bíls = 6 milljónir fyrir bíla + 6 milljónir fyrir stæði. Samtals um 12 milljónir kr á heimili yfir þetta 30 ára tímabil. Þessar 1-2 milljónir (sem virðist ofáætlun um helming hjá Frosta) er bara klink miðað við þessar 12 milljónir sem sparast í einkaneyslu á heimili.

 

Ekki á leið í pólitík